Richtlijn energieprestatie van Gebouwen – EPBD – Energy Performance of Buildings Directive

De Richtlijn Energieprestatie van Gebouwen (EPBD) draagt​​rechtstreeks bij aan de energie- en klimaatdoelstellingen van de EU door te streven naar een volledig koolstofvrij gebouwenbestand in 2050. Gebouwen zijn de grootste verbruiker van energie in Europa. De bouwsector is daarom van cruciaal belang voor het verwezenlijken van de energie- en klimaatdoelstellingen van de EU. Er zijn maar weinig wetten die zo impactvol of verstrekkend zijn als de Richtlijn Energieprestatie van Gebouwen (EPBD). Omdat gebouwen momenteel ruim een ​​derde van de energie gerelateerde broeikasgasemissies in de EU voor hun rekening nemen, ligt er een aanzienlijke kans (en verantwoordelijkheid) om ons gebouwenbestand koolstofvrij te maken en de energie-efficiëntie te verbeteren terwijl we werken aan een groener milieu. De richtlijn beschrijft hoe dit moet gebeuren, waarbij wordt gestreefd naar een emissiereductie van minimaal zestig procent in de bouwsector ten opzichte van 2015. Enkele wijzigingen in de laatste versie van de EPBD zijn onder meer:

Verbeterde energieprestatiecertificaten (EPC's) op basis van gemeenschappelijke criteria in de hele EU. Een geleidelijke uitfasering van ketels op fossiele brandstoffen, met als doel een volledige uitfasering tegen 2040. Van gebouwen zonder uitstoot de standaard maken voor nieuwe gebouwen, met nul emissies ter plaatse. Over het geheel genomen geeft deze bijgewerkte richtlijn de vastgoedmarkt duidelijke, uitvoerbare criteria over wat ze moeten doen om nieuwe en bestaande gebouwen in overeenstemming te brengen met de eisen van de EU, zodat we belangrijke milieudoelstellingen kunnen bereiken. Het neemt dubbelzinnigheid weg en geeft ontwikkelaars en investeerders de details die ze nodig hebben om opkomende duurzaamheidseisen te begrijpen, deze in praktijk te brengen en groene investeringen te bevorderen. De richtlijn biedt de broodnodige duidelijkheid over de veranderingen die nodig zijn in onze gebouwde omgeving om tegen 2050 aan de milieudoelstellingen van de EU te voldoen. De omvang van deze wetgeving heeft een enorme impact op zowel nieuwbouw als renovatie van bestaande gebouwen. Volgens EU-gegevens is vijfentachtig procent van de EU-gebouwen vóór 2000 gebouwd; daarvan heeft vijfenzeventig procent slechte energieprestaties.

De vijf ‘overkoepelende’ EPB-normen ISO 52000-1, 52003-1, 52010-1, 52016-1 en 52018-1 hebben gemeen dat deze elk een belangrijke stap beschrijven in de beoordeling van de energieprestatie van een gebouw:

ISO 52000-1 is de overkoepelende EPB-norm en biedt het algemene kader voor de EPB-beoordeling. Het creëert een systematische, alomvattende en modulaire structuur voor het op holistische wijze beoordelen van de energieprestaties van nieuwe en bestaande gebouwen (EPB). Het is van toepassing op de beoordeling van het totale energieverbruik van een gebouw, door meting of berekening, en op de berekening van de energieprestaties in termen van primaire energie of andere energie gerelateerde maatstaven. Er wordt rekening gehouden met de specifieke mogelijkheden en beperkingen voor de verschillende toepassingen, zoals gebouwontwerp, nieuwbouw 'as built', bestaande gebouwen in de gebruiksfase en renovatie. Het bevat ook een overzicht van gangbare termen, definities en symbolen voor het geheel van EPB-normen.

ISO 52003-1 biedt algemeen inzicht in hoe goed gebruik kan worden gemaakt van de outputs van de set EPB-beoordelingsnormen voor verschillende doeleinden (nabewerking) in de vorm van algemene en gedeeltelijke EPB-indicatoren. Het beschrijft de relatie tussen de EPB-indicatoren en de EPB-eisen en EPB-ratings. Het bevat ook enkele mogelijke EPB-labels en vermeldt de verschillende stappen die moeten worden genomen bij het opzetten van een EPB-certificatieschema.

ISO 52010-1 bevat procedures om de klimaatgegevens te beoordelen die nodig zijn als gemeenschappelijke invoer- of randvoorwaarde voor veel elementen in de energieberekeningen. Bijvoorbeeld als input voor energie- en daglichttoetredingsberekeningen, voor bouwelementen (zoals daken, gevels en ramen) en voor onderdelen van technische bouwsystemen (zoals thermische zonnecollectoren, PV-panelen). Maar ook als randvoorwaarde voor de prestaties van specifieke verwarmings-, koeling- en ventilatiesystemen.

ISO 52016-1 biedt de procedures om de interne temperaturen en energiebehoeften voor verwarming en koeling van het gebouw als zodanig te berekenen. Dit is de kern van de berekening van het energieverbruik, omdat in deze berekening veel aspecten samenvallen: thermische isolatie, luchtdichtheid en ventilatie, de bouwmassa, zonnewarmtebelasting en passieve zonne-energie en interne warmtewinsten (bijvoorbeeld door verlichting). Veel landen hebben specifieke EPB-eisen ingevoerd of overwegen dit te doen op het niveau van ‘de energiebehoefte’ van het gebouw onafhankelijk van de keuze voor technische bouwsystemen en duurzame energiesystemen.

ISO 52018-1 biedt een overzicht van opties van indicatoren die (optionele) specifieke EPB-eisen (nabewerking) mogelijk maken op het niveau van het gebouw als zodanig (energiebehoefte van het gebouw of gebouw ”weefsel”).

Wat is de energieprestatierichtlijn Gebouwen voor 2030?

Tegen 2030 moet de EU in de gebouwen het volgende terugdringen: ➢ De uitstoot van broeikasgassen met 60%, ➢ Het eindenergieverbruik met 14%, ➢ Het energieverbruik voor verwarming en koeling met 18%.

De DIA Groep is met haar team van ingenieurs op het gebied van onafhankelijk, duurzaam installatieadvies en exploitatieadvies uw gesprekspartner om aan de energie prestatie richtlijn bij renovatie en nieuwbouw projecten te voldoen. Wij staan voor u klaar!